Dlaczego?

Albowiem solenizantami w tym dniu są nasi Aniołowie Stróżowie... Tak, to Dzień Anioła Stróża.

    Każdy człowiek - bez względu na wyznawaną wiarę - rodzi się z przydzielonym mu Aniołem Stróżem (każde państwo świata również ma własnego Anioła Stróża). Co ciekawe, każdy jeden Anioł Stróż jest inny - zarówno jeśli chodzi o wygląd, jak i o swoje możliwości duchowe. Człowiek rodzi się z określoną pojemnością duchową (daną przez Ojca-Stwórcę) i ma obowiązek rozwijać tą duchowość, która polega na niczym innym, jak na uczeniu się rozmowy (mówienia i słuchania) z Bogiem - w tym także codziennej walce z szatanem i swymi słabościami (wykorzystując do tego cały wachlarz możliwości duchowych, jakie Ojciec pozostawił każdemu człowiekowi: m.in. powinniśmy obcować z trzema Kościołami Świętymi - Zwycięskim w Niebie, Oczyszczającym się w Czyśćcu i Walczącym na ziemi - czy wykorzystywać ogromny rynsztunek duchowy, jaki mamy do dyspozycji: Charyzmaty i Dary Ducha Świętego, Sakramenty Kościoła, Pismo Święte, Różaniec Święty, Szkaplerz i wiele innych). Dlatego to, na ile człowiek odczuwa wyjątkowość swojego Anioła - czy Anioła innej osoby - jest silnie uzależnione od stopnia rozwoju jego pojemności duchowej, a to uwarunkowane jest oddziaływaniem łaski (którą zsyła Bóg), chęciami danego człowieka - wiadomo, jeżeli się czegoś nie chce, to nie da się tego zrobić - bądź uwarunkowane to może być czyjąś modlitwą (a więc staraniami innej osoby, która wyprasza określone łaski dla człowieka, którego darzy miłością).

    Nie tylko Anioł Stróż jest niepowtarzalną istotą we wszechświecie...

Zobacz

{imageshow sl=3 sc=1 /}

Czekanie….

Jedna siostra tak na wyjazd szybko się pakowała, 

Że potem na stacji dwie godziny czekała.

A ponieważ torebkę nie lada miała

 Po drodze do jej noszenia wszystkich angażowała.

Po wielu przygodach, na stacji czekając

I na przyjazd pociągu nadziei nie mając.

Z czekania na pociąg zrezygnowała,

Bo nie tego dnia jechać miała.

Ciut świt na stację wyjechawszy

Kolację na peronie ze smakiem zjadłwszy.

I z taxi przed domem się wyłania

I mówi: „dość miałam tego czekania!”

Pierwsza zaspała.

Druga zaspała.

Trzecia zaspała.

Czwarta zaspała.

Piąta zaspała,

bo...

książkę do późnnej godziny czytała